- eyham
- намек.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
eyham — is. <ər.> İkimənalı, üstüörtülü söz və ya ifadə; işarə. Bir otaqda oturuban biz ilən; Könlümü aldığın şirin söz ilən; Gah eyham, işarə, gah göz qaş ilən; Gah həzin güftguyun istərəm. Q. Z.. Həsən ağanın rəngi dəyişir: – Nə demək istəyirsən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
eyham — ə. ikimənalı, qeyri müəyyən (söz, ifadə və s.) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
lim — I (Cəbrayıl) suyun yığıb gətirdiyi torpaq, lil. – Arxı lim yaman basıf, gərəx’ genə işdiyəx’ II (Gəncə) üsul, qayda. – Çox işləməgnən döy, işin limini tappax lazımdı III (Salyan) eyham, atmaca ◊ Lim atmağ – eyham etmək. – Həsən məclissə mə:lim… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sızdırmax — (Gəncə) məc. – işarə etmək, eyham vurmaq. – Sən orada bir tə:rinən sızdırsaydıη, mən bilərdim; – Mən bir balaca sızdırdım, o özü başa düşdü … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
giriz — is. <fars.> klas. Qaçma, qaçış. Giriz vermək – qaçmaq, aradan çıxmaq, sovuşmaq. Molla Tanrıverdi bir söz deməzdi, ancaq fürsət tapıb Cümşüd bəyin əlindən giriz verib qaçardı, asta qaçan namərddir. E. Sultanov. ◊ Giriz vurmaq – işarə vurmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ima — is. <ər.> klas. İşarə, kinayə, eyham, him, örtülü məna. O dalğın gözlərə baxdıqca ruhim eylər istila! O gözlər hər baxışda fikrə yüz min rəmz edər ima! H. C.. <Studentin> yoldaşları adət üzrə ondan «Ev sahibi xanım gözəldirmi?» – deyə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
işarə — is. <ər.> 1. Əlamət, nişanə, iz. Övrətlərimizin indiki əhvalını nəzərə alsaq, . . bir işarə də tapa bilmərik ki, arvadlarımızın hüququ kişilər tərəfindən pozulmuş ola. C. M.. // Rəmz, emblem. Oraq kəndliyə, çəkic də fəhləyə işarədir. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iyham — bax eyham … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kim — 1. əvəz. 1. Cümlədə sual mənasında işlənib, insan adlarını və insan təsəvvürü verən varlıqların adlarını əvəz edir; hansı adam. Kim gəlib? O sözü kim dedi? Bu gün kim növbə çəkəcək? – Uşaq mənimdir, baba, dəxli nədir sizlərə? Kim sizi qəyyum edib … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xatakar — sif. <ər. xəta və fars. . . . kar> Gözlənilmədən xata törədən, xata törədə bilən, əlindən xata gələ bilən, zərərli, qorxulu, xain. Xatakar adam. – Kürən at xatakar z. olar ha. . – deyə, Nadir nəyə isə eyham atdı. B. T.. // məc. Qorxulu,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti